In Nederland zijn er veel jeugdigen die tussen wal en schip vallen en daardoor op jonge leeftijd al veel verschillende woonplekken gehad hebben. Vanwege het veelal complexe gedrag, maakt dat zij na een periode van gewenning, dusdanig escalerend gedrag laten zien dat zij niet langer op de huidige woonplek kunnen verblijven. Zij kunnen zich niet staande houden in een groep, kunnen vanwege hechtingsproblematiek de familiare nabijheid van een pleeggezin/gezinshuis niet aan en/of het zijn jeugdigen die dusdanige nabijheid in structureren van gedrag nodig hebben waardoor het sprake is van continu 1-op-1 begeleiding of verblijf in zeer kleine groepen. 

Veelal wordt voor deze jeugdigen een gesloten setting overwogen, echter is dit naar ons idee symptoom bestrijding met als gevolg dat de jeugdige verder zal stagneren in gedrag en ontwikkeling en kans op deelname aan de maatschappij kleiner wordt.